مواد عایق حرارتی ساختمان با اتخاذ تدابیری برای سازه محافظ بیرونی ساختمان، اقداماتی را برای کاهش انتشار گرمای داخل ساختمان به خارج انجام می دهند و در نتیجه دمای داخلی ساختمان را حفظ می کنند.مواد عایق حرارتی ساختمان نقش مهمی در ایجاد محیط حرارتی مناسب داخل ساختمان و صرفه جویی در مصرف انرژی در عایق حرارتی ساختمان دارند.

مواد عایق عبارتند از: پشم شیشه، فوم پلی استایرن اکسترود شده (تخته اکسترود شده)، فوم پلی استایرن قالب گیری شده (فوم تخته معمولی)، فوم پلی اورتان سخت اسپری شده، تخته عایق پلی اورتان فوم سخت (محصول)، فوم شیشه، فوم بتن (فوم ملات)، شیمیایی تخته سیمانی، بتن عایق سنگدانه سبک (بتن سرام سایت و غیره)، ملات عایق معدنی (ملات عایق میکروبید منجمد شده)، ملات عایق ذرات پلی استایرن، پشم معدنی (پشم سنگ)، تخته رزین آلدئید فنولیک، ملات عایق فعال پرلیت منبسط شده، ملات غیر معدنی مواد عایق و غیره

استاندارد ملی کشورمان GB8624-97 عملکرد احتراق مصالح ساختمانی را به گریدهای زیر تقسیم می کند.

طبقه A: مصالح ساختمانی غیر قابل احتراق: مواد معدنی که به سختی می سوزند، مانند پشم شیشه، پشم معدنی، پشم سنگ.

کلاس B1: ​​مصالح ساختمانی مقاوم در برابر شعله: مواد مقاوم در برابر شعله اثر ضد شعله خوبی دارند.آتش گرفتن در هوا یا تحت تأثیر دمای بالا دشوار است و پخش سریع آن آسان نیست، مانند برد xps درمان ویژه، برد pu درمان ویژه.

کلاس B2: مصالح ساختمانی قابل اشتعال: مواد قابل اشتعال دارای اثر ضد شعله خاصی هستند.در صورت قرار گرفتن در معرض شعله باز در هوا یا تحت تأثیر دمای بالا بلافاصله آتش می گیرد که به راحتی منجر به گسترش آتش می شود مانند ستون های چوبی، خرپاهای چوبی سقف، تیرهای چوبی، پله های چوبی و غیره. مانند برد xps، برد pu، برد eps.

کلاس B3: مصالح ساختمانی قابل اشتعال: بدون هیچ گونه اثر بازدارنده شعله، بسیار قابل اشتعال است و خطر آتش سوزی زیادی دارد.

مصالح عایق حرارتی ساختمان، خانه ها را در زمستان گرم و در تابستان خنک نگه می دارد، با رسانایی حرارتی کم، ضریب ذخیره حرارت بالا و استحکام اتصال بالا، که صرفه جویی در انرژی و سازگار با محیط زیست و همچنین ایمن و قابل اجرا هستند.